*Bez chwili zawahania odtracila jego reke. Zamknela oczy, nabierajac powietrze, zastanawiajac sie co mu powiedziec. Po chwili namyslu wbila w niego lodowate spojrzenie*

Pat... Nie trzeba byc wampirem, ktory przenika kazda Twoja mysl, ktory Twoj ostatni posilek, ktory wie, kiedy ostatnio trzepales i przy jakim pornolu... Kazdy wie, jak sie zachowujesz i w jaka gre ze mna grasz.

*Uniosla brwi*

Nie wiesz tylko, ze to nie Ty ustalasz zasady.

Wiesz, ze klamstwo wypowiedziane odpowiednia ilosc razy staje sie prawda?

*Zapytala nie oczekujac odpowiedzi.*

Nie obchodzi mnie, co Ci sie wydaje, ze czujesz. Obchodzi mnie to, co pokazujesz swoim zachowaniem. A pokazujesz jak bardzo nie powinnam Ci ufac.

*Odwrocila wzrok*

Dac Ci znak?

*powtorzyla z niedowierzaniem*

A co robilam przez ostatnie dwa lata?

*westchnela ciezko*

Moze gdybys mnie zaliczyl to bylby znak dla Ciebie, co?
Kolejne trofeum...

*mruknela z pogardna*

*Co miala powiedziec? Zawiodl ja tak wiele razy. Pokazal, co tak naprawde  sie dla niego liczy, lecz Emily chcialaby wierzyc, ze to co mowi jest prawda. Spojrzala mu w oczy i pokrecila tylko glowa. Czy to jest rodzaj sportu? Czy sprawianie jej bolu jest dla niego przyjemne? Nie wiedziala co jeszcze moze powiedziec. Znala kazda jego mysl, a pomimo teo on myslal, ze zdola ja oszukac*

*Zasmiala sie gorzko. Czego on oczekiwal? Ze rzuci mu sie w ramiona mowiac jak bardzo g kocha i jak piekna przyszlosc ich czeka? Prawda niestety nie byla tak kolorowa, a on powinien zdawac sobie z tego sprawe.*

Teraz tak mowisz... a przy pierwszej lepszej okazji zrobisz to samo.
*rzucila mu smutne spojrzenie*

I wiesz co bedzie w tym wszystkim najgorsze? Ze bede o tym wszystkim wiedziec... nie bede mogla zyc w niepewnosi udajac, ze nic sie nie dzieje...

Ostatnio edytowany przez Emily Isabella Hall (2013-10-21 20:21:31)

Ostatnia szanse?

*Powtorzyla lodowatym tonem*

Jak wiele ostatnich szans Ci dalam?

*Zapytala wyrywajac swoja dlon i przymruzyla oczy.*

Czego Ty naprawde chcesz?

*Zapytala a jej glos zaczal stawac sie jeszcze bardziej agresywny. Jej dlonie zaczely drzec. Byla zla i glodna. Niezbyt dobre polaczenie*

Pat... Obydwoje wiemy, jaki jestes... Wiemy tez, ze nic sie nie zmieni, a ja nie zamierzam zyc marzeniami. Jestem realistka i nie chce znow sie zawiesc...

*Westchnela cicho*

Jestesmy z dwoch roznych swiatow... Jestem wampirem, Pat.

*Potrzasnela nim delikatnie zeby zrozumial*

Jak bedziemy spedzac czas? Nie zrobisz dla mnie spahetti na obiad a ja nie zabiore Cie na polowanie. Roznimy sie. Inne rasy, inne charaktery, inny styl bycia.

*Westchnela cicho*

Jak to sobie wyobrazasz?

*Zapytala wyczekujac odpowiedzi*

*Otworzyla usta zeby cos powiedziec, ale zamknela je z powrotem. W ich zwiazku dostrzegala tylko negatywy. Ale on pamietal ich pierwszy pocalunek. Emily nie pamietala... Spojrzala w bok starajac sie uniknac ich spojrzenia. Sceny z ich wspolnej przeszlosci przelecialy jej przez glowe niczym film. Rozmowa na moscie, plywanie w jeziorze, popoludnia spedzone w jej salonie. Usmiech... Smiech. "Nie, Emily, nie. Badz twarda. Wiesz, ze to nie jest facet dla Ciebie" Blady usmiech zszedl z jej twarzy a w glowie Emily czarne wizje pojawily sie na nowo.*

Problem w tym, ze nie. Nie pomyslalam o tym. I wydaje mi sie, ze to byl blad.

*Powiedziala tylko*

*Tak wiele mysli, tak wiele pytan, tak malo czasu... Przysunela sie do niego i wtulila sie w niego opierajac gloe na jego klatce piersiowej.*

Nie wiem co bedzie...

*Powiedziala zgodnie z prawda*

Ale nie chce zeby zadno z nas cerpialo.

*Przygladala sie spokojnej tafli jeziora wsluchujac sie jednoczesnie w przyspieszone bicie jego serca*

*Usmiechnela sie blado i podniosla sie powoli. Spojrzala na niego z gory.*

Ciesze sie, ze rozmawialismy.

*Powiedziala tylko i schylila sie by musnac wargami jego policzek*

Nie jadlam nic od dawna...

*Zrobila krok w tyl.*

Mam nadzieje, ze rozumiesz.

*Mruknela wsuwajac rece do spodni, jednak nie ruszyla sie jednak z miejsca*